Thorn - 23 februari 2023 - Deken Wim Miltenburg van het dekenaat Thorn deelt regelmatig zijn persoonlijke kijk op het leven in zijn 'Cursiefjes'. Soms zomaar tot vermaak. Een andere keer serieus van toon, zodat het tot nadenken stemt. Dit is zijn nieuwe column, die we met zijn toestemming hier natuurlijk weer graag met jullie delen:
In zijn vastenbrief schrijft onze bisschop hoe de beste tijden de slechtste tijden kunnen worden. Hij gaat daarbij uit van een verhaal van Charles Dickens en van de bekoringen die Jezus ervaart in de woestijn. De kern zit erin of we God vergeten en van Hem losraken, of dat we, zoals Jezus, gehoorzaam zijn aan de Vader.
De grote tegenspeler stelt Jezus bij de bekoringen in de woestijn geen slechte dingen voor: van stenen brood maken. Wat is erop tegen? Toch alleen maar goed als je zo je honger kunt stillen? In het evangelie doet Jezus dat juist ook: 5000 worden gevoed van vijf broden. Maar Hij gaat niet in op de verleiding die Hem wordt voorgesteld. En de tweede bekoring om van de tempel af te springen en opgevangen te worden? Het lijkt op het eerste gezicht niet veel anders dan toen Jezus de storm heeft doen liggen. Ook toen bewondering! Zelfs zijn leerlingen vroegen zich daarbij af wie is Hij toch? En uiteindelijk krijgt Jezus alle koninkrijken van de duivel aangeboden als Hij hem maar aanbidt. Jezus houdt stand en geeft niet toe om los van God te leven. Toch behoren alle koninkrijken Hem wel toe. Jezus zegt zelf: Ik zal allen tot Mij trekken. We kennen zelfs het feest Christus, Koning van het heelal. We zien bij de bekoringen in de woestijn dat de Boze heel bijbelse woorden en voorstellingen gebruikt. Maar hij doet dit om ons te verleiden los van God te leven.
Het gaat om zonder God, of mét God. En dat gaat al terug op het verhaal van de zondeval. De bekoring was daar: als je van die boom eet, zul je gelijk aan God worden door de kennis van goed en kwaad. Maar is dat anderzijds niet juist wat door Jezus wordt beloofd? We krijgen het door Jezus beminde leerling als een belofte voorgehouden: “Want we zullen zijn, is nog niet geopenbaard, maar we weten dat we aan Hem gelijk zullen zijn, wanneer Hij zal verschijnen, want dan zullen we Hem zien zoals Hij is” (1 Joh 3,2).
Het grote verschil is telkens mét God, of zonder God. Dat zien we in onze tijd ook. Bouwen we een wereld op met respect voor Gods geboden, of bepalen we dat zelf? De vastentijd helpt ons op weg. Om het verschil te zien; om ons bewust te worden hoe we verleid worden een leven zonder God te leiden. Waar we God weer een plaats geven, wordt de vastentijd de beste tijd.
Wim Miltenburg fso, pastoor-deken
230223/HvL