Grathem - 4 oktober 2020 - Het is mei 2020 en thuiswerken vanwege corona heeft zo z’n voordelen. ’s Morgens meer tijd, dus terwijl de meesten van jullie zich nog eens lekker omdraaien, loop ik om 5 uur al langs de oever van de Uffelsebeek in Grathem. De afgelopen weken heb ik al regelmatig gekeken waar de bevers zich laten zien en dus kan ik nu voorzichtig regelrecht naar de bekende plekken lopen.
Voorzichtig, want als je pech hebt, merken ze je op, slaan ze hard met hun staart op het water en duiken ze onder. Dan is het afwachten of ze zich nog willen laten zien.
Het is vrij stil, duidelijk minder verkeer op de A2 en hoewel de vogels wel al wakker zijn, hoor ik al snel het geknaag van de bever. Nog even een snackje voor het slapen gaan. Op z’n gemak knabbelt hij aan een tak en ritst deze helemaal kaal. Zelfs een familielid, denk ik, kan hem niet overhalen van plekje te wisselen.
Terwijl het zonnetje opkomt, de mistvlagen van het water opstijgen en de muggen me goed weten te vinden, speelt een bever een spelletje met me en blijft rondjes zwemmen. Hij zal toch niet verwachten dat ik ook een duik neem….?
Dan gaat mijn alarm en moet ik helaas terug naar huis, aan het werk. Maar morgen ben ik er zeker weer. En overmorgen en de dag erna…. Geweldig om zo de bevers te kunnen volgen, een mooi kijkje in hun eigen wereldje. Ze hebben allemaal zo hun eigen karaktertrekken, leuk om de verschillen te zien.
Ik heb enkele ochtenden in mei van dichtbij deze bijzondere dieren mogen bewonderen. En net als bij de ijsvogeltjes zijn het een beetje ‘mijn’ bevers geworden. Gelukkig zitten ze zo dicht bij huis, dat ik de rest van het jaar zeker ook nog terug ga.
Over enkele maanden weer een nieuw natuurfilmpje uit onze regio. Tot dan! Brigitte
Kopfoto Maurice Smeets (juffer), foto en film Brigitte Gijsman
