Stramproy - 2 januari 2022 - Gelukkig zijn er ook nog activiteiten die wél kunnen in deze lockdown en een populaire bezigheid is wandelen. We vestigen graag jullie aandacht op een wandeltocht in Kempen-Broek. Wie zin heeft in een zwerftocht van 13,5 km door een avontuurlijk Nederlands/Belgisch landschap kan zijn/haar hart ophalen. Boswachter Huub Joosten van Natuurmonumenten heeft een prachtige grenswandeling uitgezet. Laarzen zijn aangeraden!
De route is gemarkeerd met rode en gele richtingspijltjes.
Hier kun je de route downloaden. Ook vind je deze route in de route-app van Natuurmonumenten.
Start- en eindpunt van de wandelroute is restaurant Nieuw Vosseven (Lochtstraat 28,Stramproy) ten oosten van Stramproy, vlakbij de grens, midden in het natuurgebied Kempen-Broek.
Je loopt door een mooi stukje struinnatuur met aan het eind een nieuwe plas die rond 2015 is gegraven om water vast te houden. Het gebied schuin aan de overkant is eveneens ingericht voor het vasthouden van water. Daar ligt een grote plas met nieuwe moerasnatuur.
Je wandelt pal langs de grens. Met links begraasde nieuwe natuur in België en rechts dichtbegroeid elzenbroekbos in Nederland. Het vochtige bos bestaat grotendeels uit zwarte elzen, wilgen, eiken en berken. Het geeft een goed beeld van het uitgestrekte moerasbos dat hier tot begin vorige eeuw het landschap bepaalde.
Je passeert De Raam, een kunstmatige zijtak van de Lossing, ook al een kunstmatige waterloop. Die werd rond 1870 gegraven om moerassige gebieden aan de Belgische kant te ontwateren. De waterloop mocht Nederland niet in en loopt pal langs de grens. Vanaf 1930 kreeg de Lossing wel een Nederlandse afwateringstak, De Raam. Beide watergangen bevatten veel vervuild landbouwwater. De Raam zal daarom om het Wijffelterbroek worden geleid, zodat schoon kwelwater hier weer de ruimte krijgt.
Terug van weggeweest: de bever. De robuuste knagers komen sinds een jaar of tien weer in Kempen-Broek voor. Links ligt een grote beverburcht. Met hun geknaag zorgen ze voor gevarieerde moerasnatuur met wisselende waterstroompjes.
De Kettingdijk heeft aan de noordkant een metamorfose ondergaan. Voormalige landbouwgrond is hier tot aan de veenbodem afgegraven zodat het gebied weer water kan vasthouden. Er ligt nu een groot plassengebied met plas met omringende moerasnatuur.
De nieuwe natuur van de Kettingdijk wordt begraast door taurossen, grote runderen met veel kenmerken van de in 1627 uitgestorven oeros. Door zelfredzame rassen met elkaar te kruisen lijken de taurossen steeds meer op hun verdwenen voorgangers.
Het knuppelpad langs de Veldhoverbeek in België komt langs een vogelkijkhut met zicht op nieuwe moerasnatuur. Hier zitten in de winter veel eenden en ganzen, maar regelmatig duiken er verrassende soorten op zoals grote zilverreigers en zwarte ooievaars.
Achter de Smeetshof is een stukje van de gevreesde 'Dodendraad' nagebouwd die hier in de Eerste Wereldoorlog langs de grens liep. Deze 332 km lange draadversperring stond onder dodelijke spanning en scheidde het bezette België van het neutrale Nederland. De Dodendraad kostte naar schatting honderden mensen het leven. Duizenden anderen wisten de hindernis wel levend te passeren.
Hier vlakbij lag in de 19de eeuw het vermaarde smokkelcafé Bie Fiel, een drukbezocht ontmoetingspunt voor smokkelaars die hun illegale handelswaar door de ontoegankelijke moerasbossen hadden gesmokkeld. Tijdens de Eerste Wereldoorlog werden ook mensen door het moeras gesmokkeld. De Duitsers durfden het moeras niet in.
020122/HvL
