Thorn - 13 september 2022 - Deken Wim Miltenburg van het dekenaat Thorn deelt regelmatig zijn persoonlijke kijk op het leven in zijn 'Cursiefjes'. Soms zomaar tot vermaak. Een andere keer serieus van toon, zodat het tot nadenken stemt. Dit is zijn nieuwe column, die we met zijn toestemming hier natuurlijk weer graag met jullie delen. Op woensdag 14 september is er in de Kapel onder de Linden (Thorn), in de abdijkerk (Thorn) en in Heel een eucharistische gebedsdag waarin wordt gebeden om vrede:
De biografie van Peter van Uhm heeft als titel gekregen 'Ik koos het wapen'. De oud-commandant der strijdkrachten ging naar de militaire academie toen er veelal negatief over de krijgsmacht gedacht en gesproken werd. Nu lezen we in veel positievere zin over wapenleveranties voor Oekraïne om zich in de oorlog tegen Rusland te verdedigen. En die oorlog verontrust ons allemaal: het onrecht daar en de dreiging die er verder vanuit gaat. Oekraïense vluchtelingen ondervinden een sympathiekere ontvangst dan andere vluchtelingen.
Nu deze oorlog ons zo bezighoudt, moeten we als gelovigen toch ook ons wapen kiezen: het gebed. Gelukkig heeft de Raad van Bisschoppen in Europa (CCEE) een eucharistische gebedsdag uitgeroepen voor vrede in Oekraïne. In de Kapel Onder de Linden (Thorn) zullen wij op woensdag 14 september van 15.00 tot 17.00 uur het Allerheiligste uitstellen voor stil gebed en ieder kwartier een gebed luid uitspreken om de vrede terug te krijgen en dat de verdreven en gevluchte bevolking terug kan keren om hun land op te bouwen.
Ook in de eucharistievieringen op diezelfde woensdag - in Heel om 9.00 uur en in de abdijkerk (Thorn) om 19.00 uur – bidden we om vrede.
Het wapen van gebed is krachtiger dan wij in onze samenleving nu vaak denken, met name het rozenkransgebed. Hieronder enkele voorbeelden dat het bidden van de rozenkrans bijgedragen heeft aan de vrede.
In 1539 belegerden de Turken met 30.000 man het plaatsje Kotor in Montenegro. De zalige Ozana van Kotor riep de mensen op de rozenkrans te bidden en zo konden ze het beleg tegen iedere verwachting in weerstaan.
7 oktober 1571. De christelijke alliantie voorkomt bij Lepanto dat het christelijke Europa door de islam onder de voet gelopen wordt. De paus had alle christenen opgeroepen tot een rozenkranscampagne.
In 1646 hadden de Filipino’s al heel wat rampspoed achter de rug (aardbevingen, vulkaanuitbarstingen, overstromingen) toen 18 moderne Nederlandse oorlogsschepen arriveerden om het land te veroveren. Ter verdediging hadden ze slechts twee oude Spaanse galjoenen. Na zes maanden keerden de Nederlandse schepen onverrichter zake huiswaarts. Aan Filipijnse zijde waren slechts 18 doden te betreuren. Na goed onderzoek heeft de lokale bisschop de overwinning tot officieel wonder verklaard. Dankzij de dominicanen was de rozenkransdevotie wijd verspreid op de Filipijnen en zo gingen de soldaten als dank voor de overwinning op bedevaart naar het rozenkrans-heiligdom La Naval.
In 1945 overleefden acht Duitse jezuïeten in Hiroshima en Marytown in Nagasaki de atoomaanvallen op Japan. H. Maximiliaan Kolbe had op ingeving van de hemel Marytown opgericht achter de heuvel die ze tegen de ontploffing zou beschermen. De pater jezuïeten in Hiroshima woonden slechts 1 kilometer van het centrum van de explosie zonder natuurlijke bescherming. (Tot drie km werd praktisch alles verwoest.) Beide waren sterk religieuze gemeenschappen waar het rozenkransgebed centraal stond.
Op 13 mei 1955 vertrokken de Russen ineens en zonder geweld uit het economisch en strategisch gelegen Oostenrijk. Gedurende acht jaar had pater Petrus Pavlicek hiertoe publieke rozenkranskruistochten georganiseerd, waar op het laatst wel een half miljoen mensen aan deelnamen.
In 1986 werd de Filipijnse dictator Marcos vreedzaam omvergeworpen doordat tienduizenden mensen gewapend met slechts rozenkransen een menselijke buffer tegen de tanks vormden. Veel soldaten getuigden later dat toen ze op het punt stonden over de mensen heen te rijden, een schitterende dame verscheen, die hen als koningin van het eiland beval te stoppen.
Ik hoop dat bovenstaande voorbeelden van de kracht van het rozenkransgebed ons vertrouwen en ons geloof in wat we door volhardend gebed kunnen verkrijgen, zal versterken. Militaire wapens sturen heeft altijd op zijn minst iets dubbels. Als het om een rechtvaardige zelfverdediging van een land gaat, kunnen we het misschien begrijpen. Maar tegelijk kan dit niet ons christelijke antwoord zijn.
Wij mogen daarom niet achterblijven en ons wapen van gebed inzetten. Laten we met overtuiging Maria, de Koningin van de vrede aanroepen …
En om dit gebed concreet te maken is er de eucharistische gebedsdag op 14 september.
Wim Miltenburg fso, pastoor-deken
130922/HvL
