12 april 2024 - De tijgermug wordt tegenwoordig regelmatig ook in Nederland (ook in Limburg!) aangetroffen. Deze mug draagt soms virussen over en daarom is het belangrijk dat hij wordt bestreden. Als inwoner kun je je steentje bijdragen aan het voorkomen van de vestiging en verspreiding van de tijgermug. Dat begint bij het herkennen van de mug en door het te melden bij de NVWA (Nederlandse Voedsel- en Warenautoriteit) als je er eentje aantreft.
Je herkent de Aziatische tijgermug aan hun zwart-witte lijfje. Ze hebben een duidelijke witte streep op de rug en ongevlekte vleugels, ook is het uiteinde van de achterpootjes wit. Het lijfje van de tijgermug is kleiner dan een 10-eurocentmunt. In het algemeen zijn deze muggen dus kleiner dan de gewone huissteekmug.
Er komen in Nederland veel inheemse muggensoorten voor, zoals de grote steekmug (Culiseta annulata) en de huissteekmug (Culex pipiens). Vaak worden zij verward met de tijgermug. U hoeft inheemse muggen niet te melden. Inheemse muggen zijn duidelijk bruin of beige. Grote steekmuggen hebben vlekjes in de vleugels. Ze steken en zoemen vooral in de schemer en ‘s nachts.
Heb je een mug gezien waarvan je denkt dat het een tijgermug is? Probeer de mug te vangen of dood te slaan. Maak dan een aantal foto’s van deze mug tegen een neutrale achtergrond, zoals een muur of stuk papier. Dit kan prima met de meeste smartphones. Voeg deze foto's toe aan je melding. Bewaar de mug voor mogelijk onderzoek.
Melden kan via dit online formulier van de NVWA.
De ingestuurde foto's worden bekeken. Als de NVWA denkt dat het inderdaad om een Aziatische tijgermug gaat, neemt men contact met je op voor meer informatie. Ook ontvangt het NVWA graag de mug, zodat die in het laboratorium kan worden onderzocht. Als uit het onderzoek blijkt dat het gaat om de tijgermug of een andere exotische steekmug, dan worden maatregelen genomen om muggen en broedplekken te bestrijden.
Het vrouwtje van de tijgermug legt haar eieren het liefst op beschutte plekken waar lange tijd regenwater blijft staan, zoals emmers, bloempotten, schalen, vazen, dakgoten van tuinhuisjes, regentonnen, blikjes, flesjes, drinkbakken, banden, putten en straatkolken. Sloten, vijvers, kanalen en plassen zijn ongeschikt, daarin komt de tijgermug niet voor. Uit de eitjes komen na een paar dagen larven, die vervolgens verpoppen tot volwassen muggen. De ontwikkeling van ei tot volwassen mug duurt ongeveer 2 tot 3 weken en gaat sneller als het warm weer is.
De tijgermug steekt vooral overdag en vertoont zulk hinderlijk gedrag dat mensen bijvoorbeeld niet graag buiten willen zitten. De steek zelf is over het algemeen niet vervelender dan die van inheemse muggen. In landen waar tijgermuggen veel voorkomen kunnen ze infectieziekten, zoals dengue (knokkelkoorts) en chikungunya, overdragen op mensen. Deze ziekten komen bij ons momenteel niet voor en de tijgermug is hier niet gevestigd. Daarom is de kans om deze ziekten op te lopen door een beet van een tijgermug in Nederland op dit moment verwaarloosbaar klein.
De tijgermug is in 2005 voor het eerst gevonden in Nederland en verschijnt sindsdien regelmatig op verschillende plekken in Nederland. Bij elke vondst worden bestrijdingsmaatregelen getroffen. Zo wordt voorkomen dat de tijgermug zich hier verder verspreidt en vestigt.
De tijgermug komt oorspronkelijk uit Zuidoost-Azië. Via internationale transporten van bijvoorbeeld gebruikte autobanden en Lucky Bamboo-plantjes heeft de mug zich de afgelopen jaren verspreid over grote delen van de wereld, zoals Noord-Amerika en Europa. Tijgermuggen kunnen ook meeliften met vrachtwagens, auto’s of caravans. De eitjes van de tijgermug kunnen goed overleven tijdens het transport, ook tijdens droge of koude periodes. Als ze daarna weer in contact komen met water, komen ze alsnog uit. De tijgermug is op dit moment in grote delen van populaire vakantiegebieden, zoals Italië en de Middellandse zeekust van Spanje en Zuid-Frankrijk, maar ook dichterbij in Zuid-Duitsland en Noord-Frankrijk, aanwezig.
Bron: NVWA/Foto: Pixabay
120424/HvL
