Swalmen - Het hele dorp kent Josje, overleden in de Tweede Wereldoorlog en begraven op het kerkhof van Swalmen, zonder grafsteen. Josje Retera woonde in Roermond, maar vanwege de hevige bombardementen in Roermond vluchtte zijn moeder met haar 3 kinderen in november 1944 naar Swalmen. Daar sloeg enkele weken later alsnog het noodlot toe. Het heeft tientallen jaren geduurd voordat duidelijk werd dat Josje een oorlogsslachtoffer is. Nu, 75 jaar later, is er dan de erkenning én de grafsteen, dankzij de inspanningen van zijn twee broers. Zijn oudere broer Servé vertelt het verhaal van zijn broertje.
Servé Retera heeft in 2015 een verhaal geschreven in het blad van Heemkunde Vereniging Maas en Swalmdal.
Een stukje uit dat artikel:
Bij een van die Engelse beschietingen trof het gezin Retera op zondag 17 december 1944 om 11.30 uur een ramp. Een granaat trof het Postkantoor aan het Kerkpad tegenover het huis van oom Thei Perriëns. Servé en Josje waren samen buiten naast het huis aan het spelen. Josje werd dodelijk getroffen door de rondvliegende scherven. En moeder Retera was lichtgewond geraakt door scherven die door het huis vlogen. Dr. Crasborn kwam meteen maar hij kon niets meer voor Josje doen. Josje werd in een door oom Thei gemaakt kistje gelegd en op 19 december, nadat zijn overlijden door Dr. H. Crasborn aan de gemeente Swalmen was gemeld, begraven op het kerkhof van Swalmen.
Als gevolg van de verwarde omstandigheden in die dagen zijn deze feiten nooit bij de Gemeente Roermond gemeld. Daardoor kwam Josje niet voor in de lijst van Roermondse oorlogsslachtoffers, hetgeen lange tijd onopgemerkt is gebleven. Op 1 maart 2006 is Josje door de kinderen Retera herdacht met een korte toespraak van Servé en een officiële kranslegging bij het monument voor de oorlogsslachtoffers op het kerkhof ‘Tussen de Bergen’ te Roermond.
Het hele artikel is online te lezen in de mediabank van Heemkundevereniging Maas en Swalmdal. Het verhaal begint op bladzijde 12. Klik Hier.
Foto en video: Fred Simons
