Thorn - 28 januari 2025 - Deken Wim Miltenburg van het dekenaat Thorn deelt regelmatig zijn persoonlijke kijk op het leven in zijn 'Cursiefjes'. Soms zomaar tot vermaak. Een andere keer serieus van toon, zodat het tot nadenken stemt. Dit is zijn nieuwe column, die we met zijn toestemming hier natuurlijk weer graag met jullie delen:
Dat mensen die op zoek zijn naar spiritualiteit zo vlug te rade gaan bij Chinese en andere oosterse wijsheden, begrijp ik niet goed. Onze eigen cultuur met zijn christelijke wortels heeft een grote rijkdom. Die zou ik dan als eerste bestuderen; die hoort bij onze geschiedenis en cultuur. Het is jammer om daaraan voorbij te gaan. Als je je hierin verdiept, ontdek je hoe God tot je spreekt.
Woorden die mensen tegen je zeggen kunnen een grote impact hebben; ze maken je blij, of juist boos, of opstandig, of … Als wat ménsen je zeggen al zo op je gemoed kan werken, hoeveel te meer kan Góds woord je dan raken!
Ik denk bijvoorbeeld aan Augustinus’ ontdekkingstocht: Hij is op bezoek bij zijn vriend Alypius, kon de rust die hij zocht niet vinden; was daarover bedroefd en was in de tuin onder een boom gaan zitten. Wat er toen gebeurde beschrijft hij zelf: “daar hoor ik een stem uit de naburige woning. Of het een jongetje of een meisje was, weet ik niet, maar telkens klonk op zingende toon: ‘Neem, lees; neem, lees.’ … Ik begon na te denken of kinderen dat in een of andere spel gewoon waren te zingen. Maar ik kon me niet herinneren het ergens gehoord te hebben. Ik onderdrukte mijn tranen en stond op. Ik kon het niet anders uitleggen dan dat God me het bevel gaf het boek te openen en het eerste hoofdstuk dat ik zou vinden, te lezen.”
Augustinus ging naar binnen naar de plaats waar hij het boek [de bijbel] had neergelegd; sloeg het willekeurig open en las: Laten we ons waardig gedragen als bij daglicht zonder uitspattingen en braspartijen, niet ontuchtig en losbandig, zonder haat, zonder nijd. Maar trek de Heer Jezus Christus aan en verwen het vlees niet, want het loopt maar uit op begeerte” (Rom 13,13). "En meteen kwam er een gemoedsrust over mij.”
Het gaat niet om de toevallig opgeslagen zin – en wat is toevallig (?) - maar om de kracht die het Woord van God in zich heeft. Daarin werkt de H. Geest. In de H. Schrift spreekt God tot ons. We kunnen niet dagelijks in de H. Schrift lezen en er niet door geraakt worden. Augustinus’ voorbeeld geeft aan hoe God door die H. Schrift werkt als je ervoor open staat.
In ons christelijk geloof hebben we een rijkdom die we niet genoeg kunnen waarderen. We hoeven wijsheden en spreuken niet bij andere culturen of filosofieën te zoeken. Het christelijk geloof heeft zoveel voorbeelden van doorleefde spiritualiteit.
‘Doorleefd’, daarmee bedoel ik, dat deze doorwerkt in het gewone leven; dus concrete stappen vraagt, wat we bekering kunnen noemen. Wie zo ontdekt wie Jezus is, wil Hem niet meer kwijt; integendeel – want zo werkt Gods Geest – die voelt zich steeds meer door Hem aangetrokken.
Wim Miltenburg fso, pastoor-deken
