Neer - 21 september 2021 - Iedere week geef ik jullie een inkijkje in het leventje van Emi. De Heikei is een heel belangrijk onderdeel daarvan. Ik had aan één van Emi's vaste begeleidsters gevraagd ons een dagje mee te nemen en dat heeft ze voor ons uitgeschreven. Nogmaals bedankt Ilse. Wij zijn heel dankbaar dat Emi hier vijf dagen in de week naartoe kan gaan. Hier werken dames met een groot hart en passie voor onze bijzondere kindjes.
De Heikei is een centrum voor zorg, onderwijs en revalidatie waar PSW, Onderwijsgroep Buitengewoon en Adelante kinderen en jongeren met ernstige meervoudige beperking (EMB) kwalitatief goed onderwijs bieden in combinatie met de juiste zorg.
Een dagje van Emi binnen de Heikei
Na de busrit komt Emi vaak wisselend binnen, de ene dag met die mooie glimlach en de andere dag zien we spanning op het mooie koppie van Emi. Ongeacht haar binnenkomst krijgt iedereen een groet.
Samen met haar vaste begeleider van die dag gaat ze kijken naar de pictolijn (dit is een bord waar stap voor stap ophangt wat we gaan doen) die voor haar klaar hangt, we benoemen stap voor stap wat ze gaat doen en wie met Emi werkt die dag. Om vervolgens te starten met de activiteiten gaat ze eerst iedere ochtend afschakelen in de snoezelruimte. Liggend op het waterbed en al kijkend naar de lampjes zie je dat Emi tot rust komt. Deze ruimte geeft Emi geborgenheid, rust en ontspanning om vervolgens aan het ochtendprogramma deel te nemen.
Na het chillebillen in de snoezelruimte starten we met een gezamenlijk dagopening aan tafel in de groep, alle groepsgenootjes en begeleiders zeggen goedemorgen en dan kan ze genieten van het fruit en wat lekkers te drinken. Dit kan Emi tegenwoordig zelf kiezen, door middel van het pecs-klappertje. Dit is een klappertje met alle mogelijkheden voor eet- en drinkkeuzes en dit helpt haar om variatie aan te brengen in haar keuzes en zorgt voor visuele ondersteuning in de communicatie met Emi.
Dan wordt het tijd om even lekker naar buiten te gaan, wederom een moment van afschakelen. Buiten zijn minder storende geluiden en hoeft ze geen overzicht te krijgen wat er in een volle groep gebeurt. Meestal gaan we rondje wandelen door het dorp, lopen we naar de markt/ supermarkt of nemen we de fiets en gaan we lekker het bos in. Tijdens zulke activiteiten praat ze volop, je merkt dan dat ze alles aan het verwerken is wat ze gehoord/ gezien heeft. Helemaal prima meid, maak dat mooie koppie maar leeg.
Afhankelijk van haar gemoedstoestand gaat ze samen met een therapeut 1-op-1 werken, logopedie of onderwijs. Dit alles krijgt ze binnen de Heikei aangeboden. De duur hiervan is afhankelijk van hoe vol haar koppie is. Binnen al deze therapieën wordt alles op één en dezelfde manier aangeboden, zodat dit voor Emi herkenbaar is en dit geeft haar weer duidelijkheid en structuur.
Na al dat harde werken begint onze buik te rammelen, tijd voor een boterham, een lekker warm soepje en wat te drinken. Wederom kan ze via het pecs-klappertje aangeven wat ze wil eten/ drinken en in welke volgorde. Als alles op is, mag ze even in de grote tuin spelen. Hier kan ze rennen, fietsen en springen. Even lekker uitrazen en de hele ochtend achter haar laten.
Als ze netjes komt vragen ‘juf ik wil naar binnen’ mag ze lekker naar binnen komen en gaan we wederom samen de pictolijn ophangen voor het middagprogramma. We starten hier ook altijd met een iPad momentje in de groep, ze kan ze vanuit haar eigen zitzak de hele groep overzien en weer alles controleren. Ze moet altijd alles verwerken, zijn alle kindjes nog aanwezig, zijn alle begeleiders nog aanwezig en noem maar op.
In de middag is het aanbod van activiteiten heel wisselend, een duik nemen in het zwembad, muziek maken met de groepsgenootjes of wat lekkers bakken. We kijken per activiteit hoe de gemoedstoestand van Emi is en spelen hierop in. Emi bepaalt hoelang we deelnemen aan een activiteit. Lukt het om volledig aan te sluiten, dan doen we dat natuurlijk en anders stoppen we vroegtijdig. Alle prikkels moeten verwerkt worden en dat lukt het ene moment beter dan het andere moment.
Na al die activiteiten gaan we wat lekkers eten en drinken en sluiten we de dag altijd af in de snoezelruimte, ook dit geeft haar duidelijkheid en structuur. Ze weet wat gaat komen en dat biedt rust. Dan is het alweer de hoogste tijd om de spullen te pakken en naar de busjes te lopen, Emi gaat weer naar papa, mama en Dean.
Tot morgen meisje!
Emi is een 9-jarig meisje uit Neer. Ze heeft complex autisme met een zware verstandelijke beperking, psychoses en een disharmonisch profiel. Deze combinatie maakt dat Emi het vaak heel moeilijk heeft. De wereld is vol met prikkels, voortdurend. Emi kan deze niet verwerken, waardoor ze zich steeds onveilig voelt en daardoor dagelijks heel veel stress ervaart. Dat heeft natuurlijk ook zijn weerslag op haar ouders en broertje. Gelukkig is het leven met Emi niet alleen zwaar, er zijn ook mooie en gelukkige momenten. Haar moeder Petra geeft wekelijks een inkijkje in het leven thuis met Emi.
Neem ook eens een kijkje op de website van de stichting www.emiswereld.nl. Elke vorm van hulp of ondersteuning is van harte welkom en wordt enorm gewaardeerd.
Foto's Petra van Hees
210921/HvL
