Neer - 12 april 2022 - DeltaLimburg.nl heeft een nieuwe columniste: Yolanda Cremers. Een bijzondere vrouw met een bijzonder beroep. Vanaf nu zal ze haar ervaringen met haar harp regelmatig via DeltaLimburg.nl met jullie delen. Ze stelt zich hier graag zelf aan jullie voor: "Ik ben Yolanda Cremers uit Neer, maar kom oorspronkelijk uit Beegden. Hier ben ik opgegroeid in een liefdevol gezin.
Mijn oma woonde bij ons in huis, en twee van haar broers woonden in een soort aanleunwoning naast ons. Ik heb veel bewondering voor mijn ouders, die deze zorg met veel liefde, geduld en empathie op zich hebben genomen.
Voor mij was het zorgen voor ouderen zo vanzelfsprekend, dat ik een keer als 7-jarig meisje op de gang in Hornerheide een bewoonster onder de arm nam en aan mijn moeder vroeg of wij haar mee naar huis namen.
Het zorgen voor anderen zat er toen blijkbaar al in.
Na de MAVO ben ik opleidingen in de verzorging en verpleging gaan volgen. Maar eenmaal werkzaam in een verpleeghuis bij mensen met dementie had ik er steeds meer moeite mee dat er zo weinig tijd was om oprechte aandacht aan de bewoners te kunnen geven. Ik ben toen de opleiding activiteitenbegeleiding gaan doen, in de hoop weer meer contact met de bewoners te kunnen krijgen.
Tijdens deze opleiding moest ik stage gaan lopen in de zorg voor mensen met een verstandelijke beperking. Daar zag ik erg tegenop, maar vanaf de eerste dag ging er een compleet nieuwe wereld voor mij open en was ik er helemaal op mijn plek. Na mijn opleiding heb ik hier 17 jaar gewerkt.
Het waren mooie jaren, alleen kon ik de laatste jaren niet meer vanuit mijn hart werken door de vele veranderingen in de zorg. Ik ben toen de opleiding voor paardencoach gaan volgen en heb de afgelopen jaren veel mooie momenten beleefd tijdens de coachsessies met mijn paarden.
Ondertussen namen de veranderingen in de zorg toe, maar het waren helaas geen verbeteringen. Ik zag het steeds meer ten koste van de cliënten gaan…
Na lang twijfelen heb ik het roer omgegooid en ben ik vanaf 2019 harpsessies op locatie gaan geven. Grotendeels bij zorglocaties, soms ook bij mensen thuis. Dit geeft mij zoveel voldoening. Het is zo'n mooie passie, waarbij ik mijn ervaringen in de zorg (mijn zorghart) kan combineren met de kracht van de harp.
En ik kan nu weer helemaal vanuit mijn hart werken. Van harp tot hart!
Hoe het allemaal begonnen is met de harp...
Ik werkte op een dagbesteding voor mensen met een verstandelijke beperking en met een van de cliënten ging het niet goed. F, een lieve man van middelbare leeftijd was erg in zichzelf gekeerd en we konden maar moeilijk tot hem doordringen. Hij raakte steeds meer in zichzelf gekeerd. We voelden ons zo machteloos. Op een vrijdag in maart nam ik mijn harp mee, in de hoop dat dit een positief effect op F zou hebben...
Ik vroeg aan F of hij op de harp wilde spelen. In eerste instantie zei hij nee, maar al snel voelde hij toch even aan de snaren. Ondertussen bleef hij rondjes aan het lopen, maar tijdens deze rondjes raakte hij steeds vaker de snaren aan en de rondjes werden ook kleiner. Op een gegeven moment bleef F bij de harp staan en raakte eerst de snaren met de hoge klanken aan. Vervolgens liep hij naar de andere kant van de harp om ook de snaren met de lage klanken aan te slaan. In het begin klonk het nogal zwaar wat F speelde, maar dit werd steeds lichter. Je zag dat F steeds meer tot rust komen, aan zijn gezichtsuitdrukking en houding, en uiteindelijk ging hij zelfs achter de harp zitten en zag je hem helemaal ontspannen...
Ik vind het heel fijn dat ik vanaf nu mijn ervaringen met jullie mag delen in mijn eigen column bij DeltaLimburg.nl.
Yolanda"
Neem ook eens een kijkje op haar website De kracht van de harp.
Foto's Yolanda Cremers (foto's met toestemming ouders van Kevin en zus van F)
120422/HvL
